കുട്ടിത്തം

കൈവിട്ടു പോയ കുട്ടിത്തം തിരിച്ചു പിടിക്കാനാണ് നാമൊക്കെ 
വൃഥാ ശ്രമിക്കുന്നത് . അത് കൊണ്ടാവണം ചില കുട്ടിത്തങ്ങള്‍
നമ്മെ വിട്ടു പോകാത്തത് . 
അത് നമ്മുടെ മക്കളോട് , ഭാര്യയോട് , സുഹൃത്തു ക്കളോട് 
സഹപ്രവര്‍ത്തകരോട്‌ , മാതാ പിതാക്കളോട് ഒക്കെ നാം പലപ്പോഴും കാണിക്കാറുണ്ട് .
വെറുതെ ദേഷ്യപ്പെടുക , 
നിസ്സാര കാര്യത്തിനു പോലും വാശി പിടിക്കുക , 
ചോറ് തിന്നാതെ കിടക്കുക , 
ചെറിയ കാര്യത്തിനു പോലും തെറ്റുക , 
ശ്രദ്ധിക്കപ്പെടുന്നില്ല എന്ന് തോന്നുമ്പോള്‍ 
എന്തെങ്കിലും ഒക്കെ ചെയ്തു ശ്രദ്ധ പിടിച്ച് പറ്റാന്‍ നോക്കുക ... 
ഫോണ്‍ വിളിക്കുമ്പോള്‍ ഇഷ്ടപ്പെടാത്തത് വല്ലതും കേട്ടാല്‍
ഉടന്‍ കട്ടാക്കുക .. അങ്ങനെയങ്ങനെ

എല്ലാ വസ്തുക്കള്‍ക്കും നിഴലുള്ള പോലെ ഓരോ മനുഷ്യന്റെ ഉള്ളിലും ഉണ്ട് ഒരു 'കുട്ടി ' . 
നിഴല് പോലെ ഒരു 'കുട്ടി'യും നമ്മെ പിന്തുടരുന്നു .
പക്ഷേ ,  ഒരു കാര്യത്തില്‍ മാത്രം നാം കുട്ടികളില്‍ നിന്ന് വ്യത്യസ്തരാവുന്നു . 
അവരെല്ലാം പെട്ടെന്ന് മറക്കും . തണുക്കും . .പൊറുക്കും. ഇണങ്ങും ..
നമ്മളോ ഉള്ളില്‍ വെച്ച് കൊണ്ട് നടക്കും . അത് പകയായി വിദ്വേഷമായി രോഷമായി 
വിരോധമായി മാറും . 

കുഞ്ഞു കാര്യങ്ങള്‍ പോലും വലിയ കാര്യമായി നാമെടുക്കുന്നത് 
ഉള്ളിലൊരു കുഞ്ഞ് ഉണ്ടായത് കൊണ്ടാണ് . 
അത് മനസ്സില്‍ നിന്ന് മാറാതെ കൊണ്ട് നടക്കുന്നത് നാം 'വലുതായവരായത് കൊണ്ടും !
അപ്പോള്‍ പറഞ്ഞു വരുന്നത് ഇതാണ് . 
ചെറുതാവുമ്പോള്‍ ഒരു പാട് ഉള്ളതും വലുതാകുമ്പോള്‍ തീരെ ഇല്ലാതാവുന്നതുമായ 
ഒരു ഗുണം ആണ് നിഷ്കളങ്കത
ചെറുതാവുമ്പോള്‍ തീരെ ഇല്ലാത്തതും വലുതാവുമ്പോള്‍ ഒരു പാട് ഉള്ളതും 
ആയ നി ര്‍ ഗുണം ആണ് കാപട്യം 

അത് കൊണ്ട് കുഞ്ഞായിട്ടിരിക്കാന്‍ നാം ആഗ്രഹിക്കുന്നു എങ്കില്‍
കാപട്യം ഒഴിവാക്കിയേ പറ്റൂ . 
അതിനു ഈ ജന്മം നമുക്ക് ആവുമോ ? 
ഇല്ല .
അതിനാല്‍ ഒരു കാര്യം ചെയ്യാം .
'കുട്ടിക്കാലം തിരിച്ചു വന്നെങ്കില്‍' എന്ന് വെറുതെ ആഗ്രഹിച്ചു , 
എഴുതി , പറഞ്ഞ് , കൊതിച്ചു , നമുക്ക് മരിച്ചു പോകാം !!