എഴുത്തും വായനയും സാന്റ് വിച്ച് പരുവത്തില്‍ ?!!!

വായനയെക്കുറിച്ചുള്ള ചര്‍ച്ചകള്‍ക്ക് എപ്പോഴും ഒരേ താളം ആണ് എവിടെയും കാണുന്നത് . 

അത് ബഷീറില്‍ തുടങ്ങി എം ടി യിലൂടെ പോയി മാധവിക്കുട്ടിയില്‍ അവസാനിക്കുന്നു . 

വിജയനോ , പുനത്തിലോ , മുകുന്ദനോ , സക്കറിയയോ , എന്‍ . എസ് . മാധവനോ ഒന്നും ചര്‍ച്ചയില്‍ പോലും വരുന്നില്ല . എന്നിട്ടല്ലേ പുതിയ എഴുത്തും എഴുത്തുകാരും.

ബഷീറും എം ടിയും ഒക്കെ വായിക്കപ്പെട്ട പോലെ ഇനി മറ്റാരെങ്കിലും വായിക്കപ്പെടും എന്ന് തോന്നുന്നില്ല . പഴയ കാലത്തെ ചില വായനാ ഓര്‍മ്മകള്‍ മാത്രമാണ് നമുക്കുള്ളത് . 

അത് കൊണ്ടാണ് ഇത്തരം ചര്‍ച്ചകളില്‍ പുതിയ എഴുത്തുകാര്‍ തീരെ കടന്നു വരാത്തത് .

പുതിയ ജനറേഷന്‍ ഫാസ്റ്റ്‌ ഫുഡ്‌ സംസ്ക്കാരത്തെയാണ് വായനയിലും ഇഷ്ടപ്പെടുന്നത് .
എഫ് . ബി വന്നതോടെ വലിയ ഒരു സൃഷ്ടിയും നമുക്ക് കണ്ടുകൂടാതായി . 

കാമ്പ് മാത്രം മതി . പറയാനുള്ളത് നേരെ ചൊവ്വെ സംഗ്രഹിച്ചു എത്ര ചുരുക്കിക്കുറുക്കി പറഞ്ഞോ അത്രയും നന്ന് .

പക്ഷെ ഈ ചെറുതിനെ മാത്രം 'കാംക്ഷിക്കുന്ന ' സമീപനം വലിയ ചില സാധ്യതകളെ സംഹരിക്കുന്നുണ്ട് .
വലിയ ക്യാന്‍വാസില്‍ പറയുന്ന കഥകള്‍ , നോവലുകള്‍ വായനക്കാരന് രസം മാത്രമല്ല നല്‍കുക .
ഭാഷ , ശൈലി , സമര്‍ത്ഥന രീതി , വാക്യ ഘടന , ശില്പ ഭംഗി , ക്രാഫ്റ്റ് തുടങ്ങി ഒരെഴുത്തുകാരന്‍ മനസ്സിരുത്തേണ്ട നിരവധി നൈപുണികള്‍ നാമറിയാതെ നമ്മിലേക്ക് സന്നിവേശിപ്പിക്കുന്ന എഴുത്തുകളാണ്, സത്യത്തില്‍ എഴുതിത്തുടങ്ങുന്നവരുടെ പ്രാഥമിക സ്കൂള്‍ . 

ആ സ്കൂള്‍ ഇപ്പോള്‍ അടച്ചു പൂട്ടല്‍ ഭീഷണിയിലാണ് .

കൊറിക്കാന്‍ പറ്റുന്ന സൃഷ്ടികള്‍ക്ക് ആണ് ഇന്ന് ഡിമാന്റ് . അതില്‍ എത്ര മാത്രം 'രസം ' ഉണ്ട് അതിനനുസരിച്ച് ആണ് സ്വീകാര്യത . ആലോചിച്ചും മനനം നടത്തിയും ആശയ തലങ്ങളിലേക്ക് ഊളിയിട്ടും പോകുന്നത് മെനക്കെട് മാത്രമല്ല , ദഹനക്കേട് കൂടിയാണ് ഇന്ന് .

അത് കൊണ്ടൊക്കെത്തന്നെ ഇന്നത്തെ എഴുത്തിന് ഭാഷ ഒരു പ്രശ്നമാകുന്നില്ല , 

അക്ഷരത്തെറ്റുകള്‍ പോലും ശ്രദ്ധിക്കേണ്ട കാര്യമേയല്ല !!

എഴുതിയും തിരുത്തിയും വീണ്ടും എഴുതിയും മിനുക്കിയും കരുത്ത് നേടിയിരുന്ന മുന്‍ എഴുത്തുകാരും 'അപ്പങ്ങള്‍ എമ്പാടും ഒറ്റയ്ക്ക് അപ്പപ്പോള്‍ ചുട്ടെടുക്കുന്ന പുതിയ 'അമ്മായിമാരും ' തമ്മില്‍ താരതമ്യത്തിന് പോലും വക കാണുന്നില്ല .

പുതിയ രീതിയില്‍ എഴുത്തിന്പൂക്കാനോ , തളിര്‍ക്കാനോ കായ്ക്കാനോ , ഒന്നും നേരമില്ല .. !
ഒരു പൂത്തിരി പോലെ മെല്ലെ ഒന്ന് കത്തി പിന്നെ മിന്നി ഒടുവില്‍ എരിഞ്ഞടങ്ങുന്നു .

എഴുത്തിനെ ഇത്ര 'സില്ലി 'യായി കണ്ട ഒരു കാലഘട്ടം മുമ്പ് ഉണ്ടായിട്ടില്ല എന്ന് തോന്നുന്നു .
ഗഹനമായി ആരെങ്കിലും എന്തെങ്കിലും പറഞ്ഞാല്‍ തിരിഞ്ഞു നോക്കാത്ത 'പുതിയ വായനാ സമൂഹം ' ആഴമില്ലാത്ത' ' എഴുത്തുകളില്‍ അഭിരമിക്കുന്നു . 

എഴുത്തുകാര്‍ ആവട്ടെ കിട്ടിയ ലൈക്കും കമന്റും കണക്ക് കൂട്ടിയും അതില്‍ ആഹ്ലാദം കൊണ്ടും ആത്മരതിയില്‍ സ്വയം മറക്കുകയും ചെയ്യുന്നു .

എഴുത്ത് ഇന്ന് നാഥനില്ലാത്ത അവസ്ഥയിലാണ് . മുമ്പ് ഒരു എഡിറ്റര്‍ എങ്കിലും ഉണ്ടായിരുന്നു വായനക്കാരനും എഴുത്തുകാരനും ഇടയില്‍ . 

ഇന്ന് എഡിറ്ററും പ്രൂഫ്‌ റീഡറും , പബ്ലിഷറും , പ്രിന്ററും പ്രസാധകരും പരസ്യക്കാരും വില്‍പ്പനക്കാരും ഒക്കെ ഒരാള്‍ തന്നെ .

ഈ അവസ്ഥയില്‍ മാര്‍ക്കറ്റ് നോക്കി എഴുതാന്‍ എഴുത്തുകാരനും നിര്‍ബന്ധിതനാകുന്നു .
സൂകര പ്രസവം പോലെ എഴുത്ത് നടക്കുന്നു . 

അത് കൊണ്ട് തന്നെ ഇന്നത്തെ മിക്ക എഴുത്തും വായനയും 'നീറ്റിലെ പോളകള്‍ ' മാത്രമായി അവശേഷിക്കുന്നു .

മനസ്സിന്റെ ഭക്ഷണം ആണ് വായന . 

അത് വെറും ഫാസ്റ്റ്‌ ഫുഡ്‌ മാത്രമായി പോയാല്‍ അത് ആരോഗ്യത്തിനു ഗുണകരമാവില്ല , വലിയ വായന വിഭവ സമൃദ്ധമായ സദ്യ യാണ് . സമീകൃതാഹാരം ..

അവിടേക്ക് ഒരു തിരിച്ചു പോക്ക് നമുക്ക് സാധിക്കില്ല ; 

എങ്കിലും ഒരു തിരിച്ചറിവ് സാധിക്കുമല്ലോ ..