2014, മാർച്ച് 11, ചൊവ്വാഴ്ച

മിസ്കീന്‍




ജി
ദ്ദയിലെ ഷവര്‍മ്മ സൂഖിലൂടെ
പോകുമ്പോള്‍ കണ്ട ഒരു രംഗം ആണിത് .
ഇത്തരം രംഗങ്ങള്‍ ഇവിടെ സാധാരണമാണ് .

ഞാന്‍ ഓഫീസില്‍ നിന്ന് വരുമ്പോള്‍ സ്ഥിരമായി കാണുന്ന മറ്റൊരു കാഴ്ചയുണ്ട് .
വൈകുന്നേരം കൃത്യം ഒരു അഞ്ചു മണിയാവുമ്പോഴേക്കും
വലിയ ഇരുമ്പു ഗേറ്റുകളും ചുറ്റുമതിലുകളും ഉള്ള ഒരു വീടിന്റെ ഗേറ്റ് കടന്നു 
ഒരു മനുഷ്യന്‍ പുറത്തു വരും . ആ വീട്ടിലെ ജോലിക്കാരന്‍ ആണ് അയാള്‍ എന്ന് തോന്നുന്നു .
ഒരു അന്യ നാട്ടുകാരന്‍ .
അദ്ദേഹത്തിന്‍റെ കയ്യില്‍ ഒരു വലിയ പ്ലേറ്റ്‌ നിറയെ ചിക്കന്‍ പാര്‍ട്സ് ഉണ്ടാകും . 
ഇദ്ദേഹം പുറത്തു വരുന്നതും കാത്ത് ഒരു വലിയ മാര്‍ജാര സംഘം അവിടയും 
ഇവിടെയും ഒക്കെയായി ഇരിക്കുന്നുണ്ടാവും .
ചുരുങ്ങിയത് ഒരു പത്തിരുപത്തഞ്ചു പൂച്ചകള്‍ കാണും .

ഇദ്ദേഹത്തെ കാണുന്നതോടെ എല്ലാവരും അവരവരുടെ ഇരിപ്പിടത്തില്‍ നിന്ന് എഴുന്നേല്‍ക്കും .
പക്ഷെ ആരും അദ്ദേഹത്തിന്‍റെ അടുത്തേക്ക് ഓടിച്ചെല്ലില്ല .
ആര്‍ത്തി കാണിക്കില്ല .
ക്ഷമയോടെ അവനവന്റെ ഊഴവും കാത്തിരിക്കും .
ഓരോ പൂച്ചയുടെയും മുമ്പിലെത്തി ആ മനുഷ്യന്‍ വിഹിതം ഇട്ടു കൊടുക്കും ..
പലപ്പോഴും ഞാന്‍ ആലോചിച്ചിട്ടുണ്ട് .
മനുഷ്യന് പോലും ഇത്തരം ഘട്ടങ്ങളില്‍ ക്ഷമ കാണിക്കില്ല .
പിന്നെ എങ്ങനെ പൂച്ചകള്‍ ഇത്ര ക്ഷമാ ശീലരായി ?

ഒരു പൂച്ചക്ക് ഭക്ഷണം കൊടുക്കുന്നതില്‍ അത്ര പുതുമയൊന്നും ഇല്ല . 
പക്ഷെ ഈ മനുഷ്യന്‍ ഇവിടുത്തെ ഖുമാമ - വേസ്റ്റ് ബോക്സ് - ആശ്രയിച്ചു ജീവിക്കുന്ന 
ഒരു പാവം മിസ്കീന്‍ ആണ് എന്ന് അറിഞ്ഞപ്പോള്‍ ആ മനുഷ്യനോടു വല്ലാത്ത ആദരവ് തോന്നി

സ്വന്തം വയര്‍ നിറക്കാന്‍ ഓടി നടക്കുന്നതിനിടയില്‍
സഹജീവികളെ കുറിച്ച് ചിന്തിക്കുക പോലും ചെയ്യാത്ത മനുഷ്യര്‍ക്കിടയില്‍ ഇങ്ങനെയും ചിലരുണ്ട് !!!

1 comments:

 
Copyright © 2010 Iringattiri Drops. All rights reserved.
Design By- മലയാളം ബ്ലോഗ്‌ ഹെല്‍പ്