സത്യത്തില്‍ ഈ പ്രവാസം കൊണ്ട് നമ്മുടെ നാട് എത്രമാത്രം ക്ഷേമമുള്ള നാടായി മാറി .
പട്ടിണി കിടന്നു നരകിച്ചിരുന്ന ഒരു സമൂഹത്തിന്റെ വിശപ്പ്‌ മാറിയത് പ്രവാസം കൊണ്ടാണ് .
നിരവധി മത സാമൂഹ്യ സാംസ്ക്കാരിക വിദ്യാഭ്യാസ വിപ്ലവത്തിന് നാന്ദി കുറിച്ചതിന് പിന്നില്‍ പ്രവാസിയുടെ വിയര്‍പ്പിന്റെ മണമുണ്ട് . അധ്വാനത്തിന്റെ കിതപ്പുണ്ട് .
ഇന്ന് തലയുയര്‍ത്തി നില്‍ക്കുന്ന അനവധി കോംപ്ല ക്സുകള്‍ , നിരവധി സ്ഥാപനങ്ങള്‍ , സുഭിക്ഷമായ ജീവിത സാഹചര്യങ്ങള്‍ ഒക്കെ വന്നതും ഇപ്പോഴും നിലനില്ക്കുന്നതും ഈ എണ്ണപ്പണം കൊണ്ട് തന്നെ ..
ഓരോരുത്തരുടെ ജീവിതത്തിലും ഉണ്ടായിരിക്കും ഈ സമ്പന്നതയുടെ അടയാളങ്ങള്‍ . നമ്മുടെ രീതികളില്‍ , ജീവിത സമീപനങ്ങളില്‍ , കുടുംബാന്തരീക്ഷത്തില്‍ ഒക്കെയും നാം പ്രവാസിയായ ശേഷം വന്ന മാറ്റങ്ങളെ ക്കുറിച്ച് നാം എപ്പോഴെങ്കിലും ആലോചിച്ചിട്ടുണ്ടോ ?
എന്നിട്ടും നമുക്ക് പറയാന്‍ പായ്യാരങ്ങള്‍ മാത്രം ..
കുട്ടികളെ കാണാന്‍ പറ്റുന്നില്ല .
ഭാര്യയെ കൊതി തീരെ കണ്ടില്ല ,
മക്കളെ സ്കൂളില്‍ കൊണ്ട് പോയി ആക്കാന്‍ പറ്റിയില്ല ,
മഴ നനയാന്‍ കഴിയുന്നില്ല ,
കൈലി മുണ്ട് ഉടുക്കാന്‍ പറ്റുന്നില്ല ,
മടിക്കുത്തി നടക്കാന്‍ പറ്റുന്നില്ല ,
എന്നൊക്കെ സങ്കടം പറഞ്ഞു നാം കരയുന്നു .. മറ്റുള്ളവരെ കരയിപ്പിക്കുന്നു ..
പെണ്ണുങ്ങളെയും കുട്ട്യാളെയും കെട്ടിപ്പിടിച്ചു ഇരുന്നിരുന്നു വെങ്കില്‍ നമുക്ക് ഇത്ര സുഭിക്ഷമായി കഴിയാന്‍ കഴിയുമായിരുന്നോ ?
നമ്മുടെ പെങ്ങന്മാരും പെണ്മക്കളും ഈ പ്രവാസം ഇല്ലായിരുന്നെങ്കില്‍ ഇത്ര സുഖമായി മറ്റു വീടുകളില്‍ കഴിയുമായിരുന്നോ ? നമ്മുടെ കുട്ടികള്‍ക്ക് ഗള്‍ഫ് ഇല്ലായിരുന്നെങ്കില്‍ ഇത്രയേറെ വിദ്യാഭ്യാസം കിട്ടുമായിരുന്നോ ? നമ്മുടെ നാട് ഇത്രയേറെ പുരോഗതി പ്രാപിക്കുമായിരുന്നോ ?
ചിലതൊക്കെ നഷ്ടപ്പെട്ടാലെ ചിലതൊക്കെ കിട്ടൂ ..
നഷ്ടങ്ങളെ ഓര്‍ത്തു സങ്കടപ്പെട്ടും സങ്കടപ്പെടുത്തിയും കഴിയുന്ന നാം കിട്ടിയ നേട്ടങ്ങളെ കുറിച്ച് മൌനിയാവുന്നു ..
കവിതയിലും കഥയിലും കുറിപ്പിലും എന്തിനു പരസ്പരമുള്ള സംസാരങ്ങളില്‍ പോലും ഒക്കെ നഷ്ടത്തിന്റെ കണക്കുകള്‍ മാത്രം പറഞ്ഞു നടക്കുന്നു
എന്നിട്ടോ വീട്ടില്‍ മുടിച്ചു കളയുന്ന പണത്തിന്റെ ,
തിന്നു വലിച്ചെറിയുന്ന കോഴിക്കാലുകളുടെ , പുതിയ മോഡല്‍ ഫോണുകളുടെ , ചെത്തിപ്പൊളിച്ചു അങ്ങാടിയിലൂടെ വിലസുന്ന മകന്റെ , ബസ്സിലൊന്നും യാത്ര ചെയ്യാത്ത ഭാര്യയുടെ , ഒരേ വീട്ടില്‍ തന്നെ രണ്ടും മൂന്നും വാഹങ്ങള്‍ ഉള്ള സ്വന്തം വീടിന്റെ , റൂം റൂമാന്തരം അറ്റാച്ച്ഡ്‌ ബാത്ത് റൂമുള്ള പറ പറക്കുന്ന സ്വന്തം വീടിന്റെ , മക്കളുടെ വായില്‍ നിന്ന് എന്ത് വീണോ അതൊക്കെ സാധിപ്പിച്ചു കൊടുക്കുന്ന റിയാലിന്റെ , കഥ യൊന്നും ആരും പറയില്ല ..
സെന്റി മാത്രം .. വല്ലാത്തൊരു സെന്റി ..
പറഞ്ഞിട്ടും പറഞ്ഞിട്ടും തീരാത്ത ,
എഴുതിയിട്ടും എഴുതിയിട്ടും മതിവരാത്ത ,
വായിച്ചിട്ടും വായിച്ചിട്ടും പൂതി മാറാത്ത സെന്റി ..!!
എന്റെ സെന്റീ നീയില്ലായിരുന്നെങ്കില്‍ ഞങ്ങള്‍ ആകെ തെണ്ടിയേനെ ...!!!
പട്ടിണി കിടന്നു നരകിച്ചിരുന്ന ഒരു സമൂഹത്തിന്റെ വിശപ്പ്‌ മാറിയത് പ്രവാസം കൊണ്ടാണ് .
നിരവധി മത സാമൂഹ്യ സാംസ്ക്കാരിക വിദ്യാഭ്യാസ വിപ്ലവത്തിന് നാന്ദി കുറിച്ചതിന് പിന്നില്‍ പ്രവാസിയുടെ വിയര്‍പ്പിന്റെ മണമുണ്ട് . അധ്വാനത്തിന്റെ കിതപ്പുണ്ട് .
ഇന്ന് തലയുയര്‍ത്തി നില്‍ക്കുന്ന അനവധി കോംപ്ല ക്സുകള്‍ , നിരവധി സ്ഥാപനങ്ങള്‍ , സുഭിക്ഷമായ ജീവിത സാഹചര്യങ്ങള്‍ ഒക്കെ വന്നതും ഇപ്പോഴും നിലനില്ക്കുന്നതും ഈ എണ്ണപ്പണം കൊണ്ട് തന്നെ ..
ഓരോരുത്തരുടെ ജീവിതത്തിലും ഉണ്ടായിരിക്കും ഈ സമ്പന്നതയുടെ അടയാളങ്ങള്‍ . നമ്മുടെ രീതികളില്‍ , ജീവിത സമീപനങ്ങളില്‍ , കുടുംബാന്തരീക്ഷത്തില്‍ ഒക്കെയും നാം പ്രവാസിയായ ശേഷം വന്ന മാറ്റങ്ങളെ ക്കുറിച്ച് നാം എപ്പോഴെങ്കിലും ആലോചിച്ചിട്ടുണ്ടോ ?
എന്നിട്ടും നമുക്ക് പറയാന്‍ പായ്യാരങ്ങള്‍ മാത്രം ..
കുട്ടികളെ കാണാന്‍ പറ്റുന്നില്ല .
ഭാര്യയെ കൊതി തീരെ കണ്ടില്ല ,
മക്കളെ സ്കൂളില്‍ കൊണ്ട് പോയി ആക്കാന്‍ പറ്റിയില്ല ,
മഴ നനയാന്‍ കഴിയുന്നില്ല ,
കൈലി മുണ്ട് ഉടുക്കാന്‍ പറ്റുന്നില്ല ,
മടിക്കുത്തി നടക്കാന്‍ പറ്റുന്നില്ല ,
എന്നൊക്കെ സങ്കടം പറഞ്ഞു നാം കരയുന്നു .. മറ്റുള്ളവരെ കരയിപ്പിക്കുന്നു ..
പെണ്ണുങ്ങളെയും കുട്ട്യാളെയും കെട്ടിപ്പിടിച്ചു ഇരുന്നിരുന്നു വെങ്കില്‍ നമുക്ക് ഇത്ര സുഭിക്ഷമായി കഴിയാന്‍ കഴിയുമായിരുന്നോ ?
നമ്മുടെ പെങ്ങന്മാരും പെണ്മക്കളും ഈ പ്രവാസം ഇല്ലായിരുന്നെങ്കില്‍ ഇത്ര സുഖമായി മറ്റു വീടുകളില്‍ കഴിയുമായിരുന്നോ ? നമ്മുടെ കുട്ടികള്‍ക്ക് ഗള്‍ഫ് ഇല്ലായിരുന്നെങ്കില്‍ ഇത്രയേറെ വിദ്യാഭ്യാസം കിട്ടുമായിരുന്നോ ? നമ്മുടെ നാട് ഇത്രയേറെ പുരോഗതി പ്രാപിക്കുമായിരുന്നോ ?
ചിലതൊക്കെ നഷ്ടപ്പെട്ടാലെ ചിലതൊക്കെ കിട്ടൂ ..
നഷ്ടങ്ങളെ ഓര്‍ത്തു സങ്കടപ്പെട്ടും സങ്കടപ്പെടുത്തിയും കഴിയുന്ന നാം കിട്ടിയ നേട്ടങ്ങളെ കുറിച്ച് മൌനിയാവുന്നു ..
കവിതയിലും കഥയിലും കുറിപ്പിലും എന്തിനു പരസ്പരമുള്ള സംസാരങ്ങളില്‍ പോലും ഒക്കെ നഷ്ടത്തിന്റെ കണക്കുകള്‍ മാത്രം പറഞ്ഞു നടക്കുന്നു
എന്നിട്ടോ വീട്ടില്‍ മുടിച്ചു കളയുന്ന പണത്തിന്റെ ,
തിന്നു വലിച്ചെറിയുന്ന കോഴിക്കാലുകളുടെ , പുതിയ മോഡല്‍ ഫോണുകളുടെ , ചെത്തിപ്പൊളിച്ചു അങ്ങാടിയിലൂടെ വിലസുന്ന മകന്റെ , ബസ്സിലൊന്നും യാത്ര ചെയ്യാത്ത ഭാര്യയുടെ , ഒരേ വീട്ടില്‍ തന്നെ രണ്ടും മൂന്നും വാഹങ്ങള്‍ ഉള്ള സ്വന്തം വീടിന്റെ , റൂം റൂമാന്തരം അറ്റാച്ച്ഡ്‌ ബാത്ത് റൂമുള്ള പറ പറക്കുന്ന സ്വന്തം വീടിന്റെ , മക്കളുടെ വായില്‍ നിന്ന് എന്ത് വീണോ അതൊക്കെ സാധിപ്പിച്ചു കൊടുക്കുന്ന റിയാലിന്റെ , കഥ യൊന്നും ആരും പറയില്ല ..
സെന്റി മാത്രം .. വല്ലാത്തൊരു സെന്റി ..
പറഞ്ഞിട്ടും പറഞ്ഞിട്ടും തീരാത്ത ,
എഴുതിയിട്ടും എഴുതിയിട്ടും മതിവരാത്ത ,
വായിച്ചിട്ടും വായിച്ചിട്ടും പൂതി മാറാത്ത സെന്റി ..!!
എന്റെ സെന്റീ നീയില്ലായിരുന്നെങ്കില്‍ ഞങ്ങള്‍ ആകെ തെണ്ടിയേനെ ...!!!
പോസ്റ്റുകള്
കവിതയിലും കഥയിലും കുറിപ്പിലും എന്തിനു പരസ്പരമുള്ള സംസാരങ്ങളില്‍ പോലും ഒക്കെ നഷ്ടത്തിന്റെ കണക്കുകള്‍ മാത്രം പറഞ്ഞു നടക്കുന്നു
മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂആശംസകള്