സൂര്യകാന്തി

സൂര്യകാന്തി വിത്തുകളെ കുറിച്ചുള്ള ഒരു കഥ
മുമ്പെന്നോ വായിച്ചത് ഓര്‍ക്കുന്നു

ആരുടെ കഥയാണ് എന്ന് ഓര്‍മ്മയില്ല

നാട്ടിലേക്കു തിരിച്ചു പോകുന്ന ഒരു കുട്ടിയ്ക്ക് അവര്‍ താമസിച്ചിരുന്ന വീടിന്റെ തൊട്ടടുത്ത വീട്ടിലെ അമ്മൂമ്മ കുറച്ചു സൂര്യ കാന്തി വിത്ത്‌ കൊടുക്കുന്നു . മോനെ ഇത് വീട്ടിലെ പറമ്പില്‍ എവിടെയെങ്കിലും കുഴിച്ചിട്ടോളൂ എന്നും പറഞ്ഞാണ് കുട്ടിക്ക് വിത്തുകള്‍ കൊടുത്തത്

തീവണ്ടിയിലാണ് കുട്ടിയും അമ്മയും അച്ഛനും യാത്ര ചെയ്യുന്നത് .
കുട്ടി ആ വിത്തുകള്‍ ഒരു നിധി പോലെ കയ്യില്‍ തന്നെ കരുതി . ഇടയ്ക്കിടെ എടുത്തു നോക്കും . പിന്നെ കൂട്ടിപ്പിടിക്കും . പിന്നെയും പൊതി അഴിച്ചു നോക്കും . കൂട്ടിപ്പിടിക്കും .

തീവണ്ടി ഓടിക്കൊണ്ടിരിക്കെ വണ്ടിക്ക് വേഗത കൂടി . പുറത്തു നിന്ന് ശക്തമായ കാറ്റ് ആഞ്ഞടിക്കാന്‍ തുടങ്ങി . ഇടയ്ക്കെപ്പോഴോ കുട്ടി പൊതി തുറന്നു നോക്കുമ്പോള്‍ ശക്തമായ കാറ്റ് മൂലം പൊതി അടക്കം വണ്ടിയുടെ ജനാലയിലൂടെ പുറത്തേക്കു പാറിപ്പോയി .
കുട്ടിക്ക് വലിയ സങ്കടമായി . അവന്‍ കുറെ കരഞ്ഞു . അമ്മയും അച്ഛനും അവനെ സമാധാനിപ്പിച്ചു

വ ര്‍ ഷങ്ങള്‍ക്കു ശേഷം ആ കുട്ടി വലിയ ഒരാളായി അതെ വഴിയിലൂടെ ട്രെയിനില്‍ യാത്ര ചെയ്യുമ്പോള്‍ അയാള്‍ പഴയ കഥ ഓര്‍ത്തു . ആ അമ്മൂമ്മയെ ഓര്‍ത്തു . പറന്നു പോയ വിത്തുകളെ ഓര്‍ത്തു . ഒടുവില്‍ അന്ന് വിത്തുകള്‍ നഷ്ടമായ അതേ സ്ഥലത്ത് എത്തിയപ്പോള്‍ അദ്ദേഹം പുറത്തേക്ക് നോക്കി .
ആഹ്ലാദകരമായ ഒരു കാഴ്ചയാണ് അദ്ദേഹം കണ്ടത് .
ആയിരക്കണക്കിന് സൂര്യകാന്തിപ്പൂക്കള്‍ ഒന്നിച്ചു പൂത്തു നില്ക്കുന്ന അതി മനോഹരമായ കാഴ്ച !!!

കഥയില്‍ പറയുന്നില്ല എങ്കിലും അന്ന് ആ കഥ വായിച്ചപ്പോള്‍ എന്റെ മനസ്സിങ്ങനെ പറഞ്ഞു . ഒരു പക്ഷേ കഥയിലെ കഥാപാത്രം അന്നേരം
ഇങ്ങനെ ചിന്തിച്ചു കാണും .

ഇതാണ് നന്നായത് .അന്ന് ഏറെ സങ്കടപ്പെട്ടു എങ്കിലും ഇന്ന് ഈ കാഴ്ച എന്നെ വല്ലാതെ സന്തോഷിപ്പിക്കുന്നു . കാരണം ഈ വിത്തുകള്‍ ഞാനെന്റെ വീട്ടില് കൊണ്ട് പോയി കൃഷി ചെയ്താലും അവ പുഷ്പിച്ചാലും എനിക്കോ എന്റെ നാട്ടിലെ കുറച്ചു ആളുകള്‍ക്കോ മാത്രമാണ് ഈ മനോഹരമായ കാഴ്ച കാണാന്‍ അവസരമുണ്ടാവുക .

എന്നാല്‍ ഇത് വഴി യാത്ര ചെയ്ത എത്രയെത്ര ആളുകളുടെ കണ്ണും മനസ്സും ആവും ഈ കാഴ്ച കുളിരണി യിച്ചിടുണ്ടാവുക .
അതിനു കാരണക്കാരനായ ഞാനൊരു ഭാഗ്യവാന്‍ തന്നെ .

അന്ന് ആ വിത്തുകള്‍ എനിക്ക് സമ്മാനിച്ച നിഷ്കളങ്കയായ
ആ അമ്മൂമ്മയുടെ ആത്മാവ് ഇത് കണ്ടു ഏറെ
സന്തോഷിക്കുന്നുണ്ടാവും ...!!!

നാം നമുക്ക് ദോഷമായി എന്ന് വിചാരിക്കുകയും അതോ ര്‍ ത്തു സങ്കടപ്പെടുകയും ചെയ്ത പലതും നന്നായി എന്ന് പിന്നീടു നമുക്ക് ബോധ്യപ്പെടും . അനുഭവം തന്നെ ഗുരു !!